เรื่องโครงการมหกรรมภาษาศิปะวัฒนธรรมอาเซี่ยน+3
ผู้คนมากหน้าหลายตา
ที่มีการแต่งกายที่หลากหลายเดินผ่านหน้ากันไปมาหอประชุมมหาวชิราลงกรณถูกอัดแน่นไปด้วยผู้คนที่เดินทางมาจากหลายโรงเรียนมีเด็กนักเรียนน้อยใหญ่มีคุณครูคอยติดตาม รวมไปถึงนิสิตนักศึกษา มองไปด้านซ้ายเห็นปราสาทนครวัดของประเทศกัมพูชา รู้สึกเสมือนว่านครวัดได้ถูกหยิบยกมาจากกัมพูชาอย่างไรอย่างนั้น มองไปด้านขวาก็เห็นภาพบรรยากาศที่เต็มไปด้วยซากุระแห่งกรุงโตเกียว เสมือนได้เที่ยวญี่ปุ่นไปในตัว
จากที่เห็นภาพภายในหอประชุม
สิ่งที่เราได้เห็นได้สัมผัสนั้นมิใช่การเนรมิตแต่อย่างใด
แต่เป็นการจัดงานมหกรรมภาษาศิลปะวัฒนธรรมอาเซี่ยน+3 ครั้งที่ 2 จัดขึ้นที่หอประชุมมหาวชิราลงกรณ์ งานมีให้ชมถึง
3 วัน ระหว่างวันที่
24-26 สิงหาคม 2558
ที่ทางศูนย์ศิลปวัฒนธรรมของมหาวิทยาลัยราชภัฎสกลนครได้จัดขึ้น โดยได้รับความร่วมมือจากหลายโรงเรียนในจังหวัดสกลนคร
ที่ได้ให้ความร่วมมือและส่งนักเรียนเข้าร่วมประกวด แสดงความสามารถอย่างเต็มที่ ให้ผู้เข้าร่วมงานได้ดูได้ศึกษาหาความรู้
ได้ศึกษาความเป็นมาศิลปะวัฒนธรรมของแต่ละประเทศในอาเซี่ยนว่ามีการแสดงที่เหมือนหรือคล้ายกันอย่างไร
เริ่มแรกก่อนการแสดงก็จะเป็นพิธีเปิดงานโดยนายบุญส่ง เตชะมณีสถิต
ผู้ว่าราชการจังหวัดสกลนคร
กล่าวรายงานโดย
รองศาสตราจารย์ ดร.ชนิน
วะสีนนท์
อธืการบดีมหาวิทยาลัยราชภัฎสกลนคร
ต่อมาก็จะเป็นการแสดงศิลปะและวัฒนธรรมจากตัวแทนทั้ง 10
ประเทศอาเซี่ยน
โดยเริ่มจากการแสดงดนตรีโปรงลางพื้นบ้านจากวง “
ไทอีสาน ”
จากนักศึกษาต่างชาติชาวเวียดนามมหาวิทยาลัยราชภัฎสกลนครต่อมาก็จะเป็นการแสดงวัฒนธรรมบรูไนดารุสซาลามจากโรงเรียนสกลราชวิทยานุกูลการแสดงของราชอาณาจักรกัมพูชาจากโรงเรียนวาริชภูมิ,การแสดงของสาธารณรัฐอินโดนีเซียจากโรงเรียนสว่างแดนดิน,การแสดงของประเทศญี่ปุ่นจากโรงเรียนร่มเกล้า,การแสดงของสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาวจากโรงเรียนคำตากล้าราชประชานุเคราะห์,การแสดงของสาธารณรัฐฟิลิปินส์จากโรงเรียนธาตุนารายณ์วิทยา,การแสดงของสาธารณรัฐสิงคโปร์จากโรงเรียนสกลนครพัฒนศึกษาการแสดงของสาธารณรัฐสังคมนิยมเวียดนามจากโรงเรียนเต่างอยพัฒนาศึกษาและสุดท้ายเป็นการแสดงของราชอาณาจักรไทยจากการแสดงโรงเรียนมัธยมวานรนิวาสซึ่งแต่ละโรงเรียนล้วนเป็นโรงเรียนที่อยู่ในเขตจังหวัดสกลนครทั้งหมด
แต่ละชุดการแสดงที่กล่าวมานี้ก็จะมีลักษณะการแสดงที่แตกต่างกันไปมีการแต่งกายด้วยชุดพื้นเมืองของแต่ละประเทศที่มีเอกลักษณ์ไม่เหมือนกันไปมีความสวยงามคนละแบบ ส่วนการแสดงที่ชอบที่สุดคือการเชิดสิงโตนั้นเป็นเด็กประถมอยู่ชั้นป.5 แต่มากด้วยความสามารถ
ภายในงานมีนักเรียนนักศึกษาจำนวนมากได้มาถ่ายรูปไว้เป็นที่ระลึกมีชุดจำลองที่ญี่ปุ่นและเกาหลีเขาจัดเตรียมไว้ให้ผู้เข้าเยี่ยมชมงานหรือผู้สนใจก็แห่ถ่ายภาพกันเป็นจำนวนมากโดยเฉพาะนักศึกษาจากมหาวิทยาลัยเรา มีการจัดซุ้มทั้ง 10 ประเทศ
ที่มีเอกลักษณ์เป็นของตัวเองประดับด้วยสินค้าหรือสิ่งของที่ลือเลื่องของประเทศนั้นๆมากมายโดยส่วนตัวแล้วชอบซุ้มกัมพูชามากมีการยกเอานครวัดจำลองมาตั้งไว้ให้ได้ดูได้ชมได้ถ่ายภาพ
ซึ่งดูแล้วเหมือนจริงมากเหมือนได้เข้าไปยืนอยู่ในสถานที่จริงอย่างไงอย่างไงอย่างนั้น
จำได้ว่าถูกสร้างขึ้นในสมัยพระเจ้าสุริยวรมันที่ 2 ซึ่งเป็นที่สุดแห่งปราสาทขอม
แค่ฟังก็รู้สึงได้ถึงความขลังแล้ว
งานมหกรรมการแสดงผลงานครั้งนี้ถือเป็นงานที่มีคุณภาพ
มีความร่วมมือจากหลายฝ่าย
ทุกที่เข้าร่วมการแสดงต่างมีความสามารถ
มีพรสวรรค์ควบคู่ไปพร้อมกับพรแสวง
ได้รับการฝึกฝนที่ดี โครงการนี้นอกจากจะได้ Ac แล้วยังช่วยส่งเสริมศิลปะวัฒนธรรมได้เป็นอย่างดี
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น